Pas op de plaats

De vakantie is uitgebroken. De regen lijkt vandaag tot zwijgen gebracht; het is een stille maandag. Een moment voor een pas op de plaats. Dat is niet verkeerd, gisteren is er al genoeg gesproken. En geluisterd. Een aantal mensen uit de kring van bitterlemon kwam gisteren bij elkaar om te eten, te drinken, samen te komen, een voordracht aan te horen en het gesprek in volle intensiteit te beleven. De meesten waren ´s ochtends ook in de kerk geweest. In de verschillende kerken hoorden ze een goede boodschap, zelfs beter dan anders. Toeval? Nee. Het gehoor was scherper dan anders. Want voor een aantal van ons stond het samenkomen in het kader van het overlijden van onze geestelijke vriend dr. Pieter Huys. Met dankbaarheid hebben we over hem gesproken. Inhoudelijk en geestelijk hebben we lijnen doorgetrokken die hem niet vreemd zouden zijn geweest. Hoewel niet iedereen van ons op eenzelfde wijze in het christelijk geloof - en in de kerk - stond, was er toch gemeenschap. Ontluikend geloof, nieuwsgierig geloof en verwachtingsvol geloof vloeiden in elkaar over. Het conservatisme, dat gisteren extra werd bepaald bij de grote waarde van het christendom, is een hoopvolle zaak.

Hoop, verdriet en verwachting vallen samen als er een mens sterft - wegvalt. Woensdag wordt onze vriend Huys in Brugge begraven. Sommigen van ons kenden hem persoonlijk. Anderen uit zijn artikelen en hadden hem graag willen ontmoeten. En rond deze gebeurtenis zullen enkele van ons in Brugge enkele goede mannen ontmoeten die zich verbonden weten met dezelfde zaak als waar Pieter Huys voor stond. De liturgie van het leven omvat niet het leven zelf, van samenkomen en vieren; het omvat ook geboren worden en sterven. Het is goed om te beseffen dat het leven nooit gereduceerd kan worden tot etiketten als 'conservatisme', of tot activiteiten van politieke aard of tot conservatief bloggen. Het gevaar van conservatieve deformatie ligt altijd op de loer. Dan gaan bijkomstigheden onze levens bepalen. Dit is het moment om de hoofdzaken te aanschouwen. Een mens wordt geboren en sterft. Een mens leeft uit geloof of niet. Een mens komt samen met anderen of is alleen. Een mens wordt bij zijn afscheid beweend door geliefden of niet. Er is dankbaarheid of niet. Er is het leven, of er is de dood.