Volk zonder moraal

Onder het brede aanbod van links-liberale partijen telt ons land nu ook een pedofielenpartij. Waarom blijft oprechte volkswoede uit? En waarom is ons volk niet meer in staat iets fouts fundamenteel af te wijzen?

Even leek het erop dat er een spontane volkswoede zou ontstaan toen de oprichting van de eerste Nederlandse pedofielenpartij bekend werd gemaakt [1]. Maar alle verwachtingen ten spijt kwam deze volkswoede er niet. Wel waren er tal van reacties die iets van woede in zich hadden, maar veel stelde het niet voor. De vraag is dan ook waarom ons volk niet meer in staat goede primaire reacties te tonen bij de oprichting van een partij die als hoofddoelstelling punten als versoepeling van de regels rond pedofilie, bestialiteit en tienerparticipatie in pornofilms in haar program heeft staan?

Er waren weliswaar vele reacties van morele verontwaardiging, maar die werden al spoedig overvleugeld door belangrijker zaken als het warme strandweer en de WK-voetbal. In commentaren van de media waren er ook geluiden van verontwaardiging te horen, maar deze geluiden bevatten slechts een opeenstapeling van clichés: tweedehands pseudo-wetenschappelijk gekleurde schijnargumenten om de ontbrekende emoties van de burger mee “aan te kleden”.

Het bleek ook de laatste weken weer eens dat de meeste afkeurende reacties ten aanzien van pedofilie niet veel verder komen dan gemeenplaatsen als dat pedofilie onherstelbare psychische schade zou toebrengen aan het betroffen kind. Of dat er bij een relatie tussen een oudere persoon en een veel jongere – minderjarige – persoon sprake zou zijn van een onaanvaardbaar scheve machtsverhouding tussen beide betrokkenen en dat er in gevallen als die ingeval van een pedofiele "relatie" dus nooit gesproken kan worden van gelijkwaardige relaties op basis van wederzijdse instemming.

De gewone Nederlander is afgeleerd om te voelen, te denken en te spreken in primaire en fundamentele noties. In plaats daarvan heeft hij zich de taal aangeleerd - hebben laten voorschotelen - die de psychologen, psychiaters en politieke moralisten. Dat er grenzen zijn die nooit en te nimmer overschreden mogen worden op straffe van moreel en cultureel verval is dan ook niet meer aan de orde. Soms klinkt er nog iets door van de gezonde volksgeest, zoals bij een internetpublicist van Het Vrije Volk, die naast de bewering dat pedofilie grote psychische schade toebrengt aan kinderen, ook een doodswens deed uitgaan naar de pedofiele medelanders. Maar of dat laatste gemeend is, valt te betwijfelen. In het licht van de eerdere pseudo-wetenschappelijke moraal van de psychische schade zal de uitroep in de vorm van een doodswens wel uitsluitend de verwoording van een “diepe afkeurende emotie” zijn geweest. Daarbij flikkeren er nog geen messen en wordt het geld in plaats voor wapens besteed aan culinaire genoegens en tripjes met de family.

Ondertussen heeft men niet in de gaten dat men door de klassieke, primaire reacties van afkeer en opstand ate leggen en in te wisselen voor de bevindingen van psycho-wetenschappers de moraal ten grave draagt. Want wat is het nu eigenlijk: is pedofilie afkeurenswaardig vanwege de psychische schade OF is het in elk geval afkeurenswaardig? Want sinds wanneer veroorzaakt een wetenschappelijke bevinding cq. stand van zaken zulke intense emoties? Als de wetenschap de moraal bepaalt dan bestaat er doodeenvoudig geen moraal.

De wetenschapsfilosoof Karl Popper heeft het ons ingegoten: vaste en onomstotelijk zekere kennis bestaat niet op het terrein van de wetenschap. Elke wetenschappelijke kennis heeft een voorlopig karakter en is falsifieerbaar. Zonder falsificatie is er volgens de wetenschappers geen sprake van werkelijke wetenschap waar als zodanig wetenschappelijke uitspraken aan ontleend kunnen worden.

Wie dus spreekt over afkeurenswaardige machtsverhoudingen in een relatie inzake een pedofiele relatie moet weten wat hij afkeurt. Deze pop-psychologische taal is dè slang-taal van feministes, psychotherapeuten en maatschappelijk werkers. En wie psychische schade opvoert als reden om pedofilie af te wijzen zal – als tenminste het pad van de wetenschap integer wordt afgewandeld – dit standpunt steeds onder dit voorbehoud maken: als blijkt dat deze schade niet aantoonbaar wordt veroorzaakt door pedofiele handelingen dan valt de grond voor de afkeuring weg en zal het dus moeten worden toegestaan.

En wie aan komt zetten met de eigenheid van het kind en de onbevangenheid die gekoesterd dient te worden en dient te worden afgeschermd voor zogenaamde goedbedoelende motieven die in werkelijkheid façades zijn om eigenbelang te maskeren moet eveneens weten wat hij of zij zegt. Dat het kindzijn van het kind onder druk staat is niet het gevolg van pedofielen, maar van nieuwe culturele inzichten, iets waar een aantal jaren geleden de Amerikaanse professor Neil Postman al aardige dingen over wist te zeggen, onder meer in zijn boeken Het verdwijnen van het kind en Weloverwogen bezwaren.

Dat moderne mensen niet meer in staat zijn om echte verontwaardiging te bezigen, is niet verwonderlijk. Nihilisten - of aangeprate en aangeleerde nihilisten - kennen geen opvattingen en emoties die dieper gaan dan het gespeelde en het aangeleerde. Wie in de oude en normale dagen er rond voor uit kwam een pedofiel te zijn, moest voor zijn leven vrezen. In onze tijd wordt zo iemand van een universiteit verwijderd omdat deze student "hiermee ingaat tegen de algemene code in ons land dat volwassenen kinderen moeten beschermen. Dat kan niet". [2]

De enkele enclaves van gezond volksbesef die wel een echte verontwaardiging kunnen bezigen zijn jarenlang gestigmatiseerd en belachelijk gemaakt in de reguliere politiek en media. Zo was er enkele jaren geleden nog een heuse volksopstand op Urk toen het volk het niet pikte dat twee broers die met kleine kinderen hadden gerotzooid er vanaf kwamen met enkele uren plantsoenendienst. Het dorp moest het toen de in pers flink ontgelden. De burgemeester van dit dorp die "begrip had voor zijn dorpsgenoten" werd publiekelijk te schande gemaakt. Tot in de Tweede Kamer werd er schande gesproken over zijn gedrag (en niet over dat van de broers en dat van de rechter dat hen nog het cadeautje van "plantsoenendienst" meegaf). Dit terwijl het lynchen van onomstotelijke daders aan het vergrijpen aan kleine kinderen het enige juiste en gezonde antwoord van de gemeenschap is, zeker als het recht het laat afweten.

Maar het is niet alleen - en niet in de eerste plaats - de afschuw van het lynchen dat de volksmoraal nu parten speelt. Het is meer. Wie de primaire reacties van het volk beter zou bekijken, zou zien dat er meer aan de hand is dan louter en alleen een instinctmatige reactie uit woede. Wie zich aan kinderen vergrijpt, vergrijpt zich aan het bestaan en de eer van ouders, vaders, families. Het tart de heiligheid van de seksualiteit tussen man en vrouw die slechts mag zijn ingebed in de gemeenschap van het huwelijk tussen man en vrouw als bezegeling van een verbond tussen families ten behoeve van de voortgang van de generaties en de goede zeden. Wie kinderen grijpt, verstoort het proces van ontvankelijkheid voor het goede, het schone, het ware en het normale. Wie deze natuurlijke grenzen tart, moest dan ook worden weggevaagd. Tenminste, dat was de primaire reactie.

Al deze zaken zijn structureel belachelijk gemaakt. Van onbevangenheid, maagdelijkheid, huwelijkstrouw, hofmakerij, verbondssluiting tussen families etc. etc. is er niets meer in tel. De moraal die gegrondvest is in natuur, gemeenschap, traditie en geloof in God is daarmee de nek omgedraaid. In plaats daarvan is er de surrogaatmoraal van aangeprate quasi-wetenschappelijke weetjes gekomen. De houding van: we vinden iets "verwerpelijk" omdat de psycholoog het zegt. Zegt de psycholoog iets anders dan vinden we iets anders.

De gevolgen van deze jarenlange uitzuivering van de moraal uit de volksgeest laten zich kennen. Mensen vinden niets meer erg. Hoogstens echoot er nog iets van de oude verontwaardiging in hun woorden door, maar dat is slechts schijn. Niet pedoseksualiteit is erg, maar de psychische schade die erdoor ontstaat. En ga zo maar door. Niet alleen de pedoseksuelen zijn pervers - dat waren ze al - maar nu blijkt ook het volk pervers te zijn geworden; pervers in haar nihilistische houding die geen moraal meer blijkt te bezitten.

Deze perversiteit uit zich op talrijke wijzen. Er is geen enkele inherente waarde en rijkdom aan het bezit van kinderen. Het schrijnende hiervan bleek onlangs uit de woorden van FNV-voorzitster Anges Jongerius. Deze viel het kabinet-Balkenende aan vanwege haar "spruitjes-politiek" die gezinnen met kinderen bevoordeelt [3]. In plaats daarvan stelt Jongerius een sociaal-economische politiek die bewust (!) kinderlozen in staat stelt de generatie van de toekomst - de kinderen van nu - niet alleen te misbruiken in hun jonkheid, maar tot hun (late) pensioen aan toe. Een vorm van sociaal-democratische pedofilie, zullen we maar zeggen.

Verder blijkt er tot in de krantenredacties van de pers begrip te bestaan voor georganiseerde pedofielenbelangen, zoals bleek uit het artikel van NRC-redactrice Herien Wensink, "Pedofielenpartij? Prima toch". Hetzelfde kan worden gezegd van de Protestantse Kerk in Nederland, waar ds. Hans Visser begrip kan blijven tonen voor pedoseksuele verlangens [5], getuige alleen al zijn uitspraak: "Wederzijds masturberen hoeft niet slecht te zijn". Het is vooral het "hoeft niet" dat doet denken aan een uitspraak van oud-minister van Justitie en oud-procureur-generaal Winnie Sorgdrager die een jaar geleden op Radio 1 zei dat we moesten bedenken dat nog maar 30 jaar geleden er "anders over pedoseksualiteit werd gedacht dan nu" en dat we nu weten dat pedoseksueel verkeer "in de meeste gevallen schadelijk is voor het kind". Wat bij mij bleef hangen was haar woordje "meeste". Dus niet altijd. Het is de taal van humane, liberale wetenschappelijk-verlichte door en door verrotte mensen. Het is de taal van hen die onze moraal dienen te hoeden, maar dat al vele decennia nalaten. En dan nu een heuse pedofielenpartij als kers op de liberale slagroomtaart. Wie had dat nooit kunnen dromen? Iedereen toch zeker?

Noten

[1] Pedofielenpartij voor seks zonder leeftijdsgrens in Trouw d.d. 30/05/2006.
[2] Universiteit Nijmegen weigert pedofiele student op Elsevier.nl d.d. 16/06/2006.
[3] FNV hekelt spruitjes-politiek in Nederland AD d.d. 10/06/2006, en FNV hekelt spruitjes-politiek in Nederland in Trouw d.d. 10/06/2006.
[4] Pedofielenpartij? Prima toch, door Herien Wensink in de NRC d.d. 11/06/2006.
[5] Pedofilie en politiek: een vruchtbaar samenspel, door Peter Siebelt in het Katholiek Nieuwsblad d.d. 09/06/2006.