Waar rechts dikwijls verweten wordt een ongezond vijanddenken te hanteren, heeft links de vrije hand alles en iedereen tot vijand te verklaren die haar voor de voeten loopt. Tal van linksactivistische clubs als AFA, KAFKA, Doorbraak, etc. houden zich zelfs continu bezig met het bestrijden van in hun ogen gevaarlijke en verderfelijke "extreemrechtse" krachten.
In dit licht is het niet opmerkelijk dat later deze maand in Deventer bijeenkomsten worden gehouden over de overeenkomsten en verschillen tussen de PVV van Wilders en het VlaamsBelang van Filip de Winter. De nieuwe Nederlandse organisatie Doorbraak uit Deventer en het Belgische Blokwatch (van Marc Spruytte). Deze ogenschijnlijke objectieve benadering wordt al meteen onder tafel geschoffeld door de woordvoerder van Doorbraak: "De PVV zegt keer op keer niets te hebben met het extreemrechtse Vlaams Belang, maar men doet qua radicaliteit niets onder voor de Belgische evenknie. Beiden doen racistische en schofferende uitspraken over moslims, niet-westerse migranten en links. Beiden profileren zich voorts als sociale partijen voor de gewone man en vrouw, maar in werkelijkheid staan de partijen een neoliberaal beleid voor waarbij de armen armer en de rijken rijker worden."
De doelstelling van Doorbraak maakt het allemaal nog wat duidelijker. Volgens henzelf is hun doelstelling deze: "Doorbraak is een linkse basisorganisatie die strijdt voor een ecologisch duurzame wereld zonder uitbuiting, onderdrukking en uitsluiting. Daarom vechten we van onderop tegen het kapitalisme, het patriarchaat, racisme, nationalisme, religieus fundamentalisme en militarisme."
Waar rechts geen ideologische samenhang ziet tussen deze genoemde zaken, ziet links ze wel. Daar valt van te leren. Het kader van Doorbraak is de strijd. Belangrijk is de vraag "hoe anti-racisten tegenwicht kunnen bieden aan de partijen." Let wel: niet "of", maar "hoe". De conclusies zijn blijkbaar al getrokken voor de lezingen van start gaan.
Onze conclusie is ook al op voorhand duidelijk: wij zijn tegen elke doorbraak. Of die nu van nieuwe christenen komt, van krakers of van antipatriarchale allochtonen. Ik pleit dan ook voor een emigratiestop van Doorbraakideeën. Gevolgd door een remigratie van Doorbrekers naar dichtgetimmerde kraakpanden in Amsterdam en Nijmegen, afgelegen gebieden in Oost-Turkije en het Rif-gebergte, en ondergrondse afgesloten metrostations in Wolgograd, het voormalige Stalingrad. Om van daaruit de strijd voort te zetten.
dinsdag 6 maart 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten