STOP BLOGGEN, begin met bitterlemon

Laat ik één ding duidelijk voorop stellen: bloggen mag. Becommentariëren ook. Net als fotoshoppen en de columnistiek bedrijven. Maar - zoals zo vaak - gaat het om de insteek, om de motieven waarmee men opereert. In dit geval: is het bloggen de neerslag van een bredere en diepere (denk)arbeid? Een aanvulling om het plaatje compleet te maken? In dat geval is er niets aan de hand.

Maar al het bloggen dat hoog op geeft van fenomenen als "burgerjournalistiek" en dat het bloggen ziet als de noodzakelijke correctie, terechtwijzing of zelfs vervanging van de oude media, schiet er net naast en dus hopeloos tekort.
Dat klassieke media verdwijnen is geen ramp; en kan zelfs een zegen zijn voor het rechtse discours. De klassieke media als de krant of het opinieblad zijn relicten uit een liberaal era dat op haar achterste benen loopt. De inzet en de uitkomst van deze relicten was en is "de geïnformeerde burger" die aldus volop kan meedoen in het democratische proces. En deze geïnformeerde, mondaine burger is een kosmopoliet (in spé). Met andere woorden: het is een ontwortelde mens.
De fatsoenlijke burger interesseert zich meer voor wat er in Uruzgan gebeurt, dan wat er bij de buren aan de hand is of bij opoe in het bejaardenhuis. De fatsoenlijke, geïnformeerde en informerende burger is als burger fatsoenlijk en als mens een onding.
Want mensen gaan steeds minder vaak bij elkaar op visite, hebben steeds minder goede vrienden, zijn steeds vaker alleen, hebben steeds vaker te kampen met gebroken relaties of met gecompliceerde familieverhoudingen (na twee of drie scheidingen komen die vanzelf). Politiek is hij zwevend geworden. Banquair idem dito. Assurantieel evenzo. Religieus een nitwit, sportief een egotripper (oftewel: een triptrappende jog-blogger).
De geïnformeerde, bloggende burger is een prachtig doelwit voor verstrooiing en inkapseling door de feitenbrij die het systeem produceert. Door steeds te reageren, wordt men of afgestompt en haakt men af (al dan niet teleurgesteld) of men raakt hypergevoelig en reageert overal op (om zodoende elk gevoel voor proportie te verliezen en elke hiërarchie van waarden kwijt te raken).
Bloggers versterken de anarchie van feiten en waarden. Hoe meer bloggers, hoe machtiger de tirannie van de overheid; deze gedijt het beste bij een overdaad van meningen, rotzooi en verwarring. Nog nooit was de macht zo verhuld en waren de politieke verhoudingen gelijkerwijze in verhulling gestoken. Nooit eerder was de politieke common sense zo groot als nu; nagenoeg iedere partij zweert bij de liberale democratische rechtsstaat, bij de scheiding van kerk en staat, bij het gelijkheidsbeginsel, het recht van abortus, enz. enz. En nooit eerder had de burger de idee (de illusie) dat de flanken zo uit elkaar liggen en dat het gematigde centrum zo klein is.
Deze illusie van variatie en breedte wordt in stand gehouden door het uitvergroten van feitjes, misstanden en meninkjes. In werkelijkheid is er nauwelijks sprake van noemenswaardige verschillen tussen de partijen. De PVV zweert bij dezelfde markteconomie als dat GroenLinks dat doet en Femke Halsema en Afshin Ellian hanteren eenzelfde "as van het kwaad". Hoezo verschillen? Niemand is voor terrorisme en geweld; iedereen is voor een sterke staat. Niemand is voor de doodstraf, nagenoeg iedereen staat pal voor homohuwelijk en euthanasie.

De illusie moet doorbroken worden. De burger moet weer een mens worden. Mensen moeten het gevoel terugkrijgen voor de juiste betekenissen en voor de echte verhoudingen. Mensen moeten stoppen met bloggen (althans als levensroeping), en beginnen met bitterlemon.
Wat bedoel ik hiermee? Wel, ik verwijs hierbij naar de nieuwe opzet van het bitterlemon-project. Bitterlemon gaat dit jaar meer energie steken in studiekringen, in een zangbundel en in het leggen en onderhouden van allerlei contacten.
Kameraadschap, vertrouwen, wederzijds respect en inzicht moeten juist in deze tijd van abstractie, vrijblijvendheid en versplintering concreet worden gemaakt. De anarchie van meningen moet worden ontstegen; niet door het uitroepen van autoriteiten en het volgen ervan, maar door intensief samen studeren, zingen en alles wat daarbij hoort. Voor de conservatieve man horen moed, plezier en kennis bij elkaar.
De voor het conservatisme noodzakelijke 'nieuwe' ideeën en inzichten ontstaan namelijk in het discours van de vriendenkring dat zich op verschillende niveaus met elkaar bemoeit. Want ideeën worden uit de orde en de gemeenschap geboren - niet gemaakt.
Bloggers raken vermoeid omdat ze niet bij tijd en wijle gevoed worden met gezonde minachting richting de moderniteit, het systeem en de huidige cultuur. De nodige koelbloedige minachting krijg je pas in de oefening van het goede leven: het leven van gemeenschap, kameraadschap, van lach en dronk, van kennis en inzicht dat onze huizen vult en nooit zal concurreren met vrouw en kinderen, of met kerk en volk.
Protestanten en Rooms-katholieken, paleolibertariërs en paleoconservatieven, republikeinen en monarchisten, volksnationalisten en reactionairen - pas in de gemeenschap van vlees en bloed, van gezang en wijn en in de weg van traditie en wijsheid, zal er een basis kunnen worden gelegd - opengelegd - waar bloggers nooit vermoeid raken en columnisten immer opgewekt blijven.