RAKE KLAPPEN

Het is een goed idee van Wilders. Het idee om de koran te verbieden. Laten we alles wat geweld goedpraat, legitimeert of ertoe oproept verbieden. De koran, de Staat, de Grondwet, de bijbel, de Verenigde Naties, videogames en de slachtfeesten van Lidl. En de homo's en de ex-moslims natuurlijk.

De situatie is dermate en acuut ernstig dat de noodtoestand moet worden uitgeroepen. De grondrechten dienen buiten werking worden gesteld. De koran moet worden verboden. De koran is een soort Mein Kampf, volgens Wilders. Een logische stap na het veelvuldig op één hoop gooien van islam en fascisme door tal van neo-, links- en nihilistisch-conservatieven in den lande.

Wat is er namelijk gebeurd? Meneer Ehsan Jami heeft een paar klappen opgelopen omdat hij de profeet Mohammed vergelijkt met een terrorist. Als verantwoordelijke politicus en publieke figuur heeft hij het nodig gevonden op zeer ingetogen wijze Mohammed en Bin Laden op één lijn te stellen. Waar de volgelingen van Bin Laden met bommen moeten worden uitgeschakeld (mooi eufemisme trouwens), laat Ehsan Jami het wat betreft de volgelingen van onze woestijnprofeet nog even in het midden.

Maar moslims zijn niet gek. Ze weten wat er uit woorden spreekt. Komen ze zo’n moderne profeet tegen dan vallen er klappen. Niets bijzonders. Doen ze onderling immers ook. En thuis in Marokko.

Wat wel storend is, is de hysterische reactie van Afshin Ellian en Geert Wilders. Laatstgenoemde wil vanwege dit incident de koran verbieden, ook in de persoonlijke sfeer. Afshin Ellian wil alleen maar maximumstraffen uitdelen aan de daders. Want samen met majesteitsschennis en homoschennis staat ex-moslimschennis natuurlijk bovenaan de rij nationale doodzonden.

Wat moeten we hiervan denken? Zijn klappen aanleiding tot persoonlijke beveiliging en een verbod op de bron van dit geweld? Ikzelf ben ooit gemolesteerd omdat ik het waagde voor een abortuskliniek tegen abortus te ‘waken’. Of dit achteraf gezien een zinvolle actie was, ‘waken’ voor een kliniek, weet ik niet, maar wat betreft abortus was niet iedereen eenzelfde standpunt toegedaan als wij. Een voorbijganger bleef naar de kaarsen staan kijken, en toen ik hem ging uitleggen waar die kaarsen voor stonden schoot zijn geoefende hand uit, daarna zijn voet en weet ik wat nog meer dat uitschoot. Het bleek een geoefende vechtersbaas die niet was gediend van anti abortusideeën. De dader was een blanke Hollander met blonde krullen. Gelukkig maar, dat verzachtte de pijn tenminste nog een beetje.

Had ik persoonlijke bescherming moeten aanvragen? Of had ik tevreden moeten zijn met een verbod op de bron: een verbod op de verspreiding van abortusfascistoïde denkbeelden? En een verbod op abortusklinieken die centra zijn van haatzaaierij tegenover mensen zoals ik?

Ik weet het niet. Aankloppen bij de overheid is aankloppen bij een andere bron van geweld. De overheid dreigt voortdurend met geweld dat ze op velerlei wijzen toepast. Ze legitimeert zelfs het alleenrecht om geweld te gebruiken en dreigt van iedereen die daar anders over denkt het bestaan te vernietigen.

En hoe zit het met groeperingen die zich verschuilen achter de gewelddadige overheid om via de macht van de overheid mij en mijn kinderen te vergiftigen met allerhande denkbeelden? Zoals homo’s die via onderwijs en voorlichting mijn kinderen als halve homoseksueel willen opvoeden en mij willen wegzetten als gevaarlijke indoctrineerder? Wie de ontwikkelingen in de rest van Europa bekijkt (Groot-Brittannië, Duitsland e.d.) weet wat er straks in Nederland gaat gebeuren:

Desnoods zullen onze radicale lieden de staat met haar geweld inzetten om mij een paar virtuele klappen uit te delen. Natuurlijk alleen maar met dingen die niet pijn doen, zoals ontzetting uit de ouderlijke macht, het opzetten van kinderen tegen ouders, het uitdelen van boetes of een tijdje in de cel en je baan op de tocht. Het verbieden van je godsdienst. Van je krant of je school. Alles beter dan een paar klappen.

Trouwens begrijpelijk dat sommigen hier doorheen zien en toegeven aan de uitgelokte agressie door radicale homo’s en evenzo radicale ex-moslims. De suggestie van allerlei rechten, zoals het recht op geloofsafval, is gevaarlijk en ondoordacht. Wie past dit recht toe? Waar en wanneer? Gaat de overheid “voorlichten” aan kinderen? En vanaf welke leeftijd? Gaat ze toezien op de ouderlijke opvoeding en invloed? Gaat ze moskeebezoek van minderjarigen verbieden? Net zoals in communistisch Rusland?

Zeer waarschijnlijk wel. Waar het verbod op koran (en bijbel) gewoon bespreekbaar is, gaat het zelfs nog iets verder dan in communistisch Rusland. Mensen die spreken over een verbod, spreken over het verbod op godsdiensten; van islam, christendom en jodendom; zover ging het in Rusland nog net niet. Wilders wil zelfs een verbod op het lezen van de koran in de huizen en in de moskeeën.

Gevolgd door een verbod op bijbel en thora lezen in kerken en synagogen. Want de bijbel staat natuurlijk ook vol gewelddadige taferelen en achterhaalde voorstellingen. Vooral het joodse deel. We kunnen natuurlijk ook alles wat joods is uit onze cultuur scheuren – kunnen we het Nieuwe Testament tenminste laten staan. Want wat naastenliefde is immers nooit weg? Het eventuele verbod op de bijbel is al menigmaal ter sprake geweest; was het ook niet door onze bloedeigen minister van onderwijs?

De impact van het optreden van radicale figuren als Ehsan Jami is groot. Een kind kan dat aanvoelen; een moslimse jurk dus ook. En laat nu niemand zeggen dat Ehsan Jami een volstrekte nobody is. We leven in een cultuur waar nobodies en andere eenogen koning en meester zijn van de publieke opinie. Met behulp van Ellians en andere slippentillers wordt elke oprisping vanzelf wel opgeblazen. Volgens Ellian in de Trouw van vandaag "staat het land op zijn kop".

Nu heb ik daar weinig van gemerkt, van dat op de kop staan van het land, maar het zal wel zo zijn. Tv-schermen golfden van links naar rechts, radiostations werden door emoties overmand en trillend onverstaanbaar. Kranten vielen in stof uiteen. Het leven ging echter gewoon door. Er is namelijk altijd wel ergens iets dat op de kop staat. En er zijn altijd wel ergens een paar klappen die worden uitgedeeld.

Ik verlang nu al naar de tijd waarin het bleef bij een paar klappen. Waarbij de overheid koest in haar mand bleef. En waar machtsvertoon van politiekcorrecte fundi’s achterwege bleef. Een tijd waarin homo’s nog ’s nachts in de bosjes zaten waar ze thuishoorden (sorry voor de conservatieve, goedbedoelde gay, maar zo'n onverdraagzame Krol komt me de keel uit, kunt u niets aan doen, weet ik) en ex-moslims gewoon ex-moslim waren en verder niet. En waarin ex-moslims net als de nog-steeds-moslims gewoon in moslimland zaten, en wij in Nederland.

Maar we wilden zonodig de hele wereld hier naartoe halen om daarna temidden van Klein Berberland een schlemiele flikkerparade – Gay Pride – te laten paraderen en een nobody als Ehsan Jami zijn BNN-opiniereut te laten verkondigen. En dan zijn we verontwaardigd als er een paar klappen komen.

Wie geslagen wordt, kan terug slaan. Of zijn wonden likken. Dit is altijd nog beter dan het scenario van Wilders, Ellian, Jami en het COC. Daarin wordt je pas echt in elkaar getrimd nadat je handen op de rug zijn gebonden.