De ChristenUnie is een debatronde gestart over de islam in Nederland: de Islam-tour Nederland. Dit is een initiatief van Gert-Jan Segers, directeur van het Wetenschappelijk Instituut van deze partij. Zaterdagavond deed hij in een vraaggesprek op de radio uit de doeken wat de bedoeling van deze tour is. Behalve debat denkt Segers aan een concrete ´verbondssluiting´ tussen de onderlinge groepen in onze maatschappij, waaronder de islamieten. Onduidelijk was of hij een contract tussen burgers onderling bedoelde, of dat hij inspeelde op het contract tussen burgers en staat. Maar gisteren werd duidelijk wat de ChristenUnie ermee bedoelt: het op een achterbakse manier in de steek laten van je vrienden van de SGP. Terwijl men de islam begripvol tegemoet treedt, trapte men gisteren de SGP uit een Europees samenwerkingsverband van 25 jaar om daarna de pseudoconservatieven te kietelen.
Al voor de verkiezingen voor het Europees parlement waren er contacten tussen de ChristenUnie en de nieuw gevormde Euro-fractie van conservatieven en Euro-realisten: "European Conservatives and Reformists". Dit samenwerkingsverband wordt voor een belangrijk deel gedomineerd door de Engelse conservatieve Tories. In de contacten voor de verkiezingen werd door de Tories al duidelijk gemaakt dat de SGP voor hen een hobbel was die ze niet wilden nemen. Met name het vrouwenstandpunt van deze partij - men weigert nog steeds vrouwen verkiesbaar te stellen - is voor de Engelsen onverteerbaar.
De Britse conservatieven formuleerden daarom een harde eis richting de SGP: vrouwen op de lijst en positieve discriminatie invoeren voor vrouwen ten nadele van mannen. Het was van meet af aan duidelijk dat de SGP hierin niet mee wilde gaan. Men participeert niet in het democratische systeem om zich door een Britse partij de les te laten lezen. De reactie van de ChristenUnie was ook voorspelbaar. Men had natuurlijk zelf ook kunnen eisen van de deelnemers van de "European Conservatives and Reformists" dat men conservatieve standpunten zou hanteren inzake ethische kwesties. Met name de Lijst DeDecker kan wel wat daarvan gebruiken. Zijn de Britse Tories ongeveer zo conservatief als de PvdA; de LDD is ongeveer net zo conservatief als een D66. Bij dit soort partijen voelt de ChristenUnie zich blijkbaar wel thuis.
De situatie was natuurlijk minder vervelend geweest indien de CU gewoon van begin af aan open en duidelijk was geweest: "Laten we stoppen met samenwerking want wij c.q. onze achterban c.q. de buitenwereld belieft jullie niet. Dan halen jullie geen zetel, krijgen wij op termijn de volle christelijke kiezersmep en is het begin van het verdwijnen van de SGP in gang gezet en zullen deze kiezers straks wel op ons stemmen bij gebrek aan alternatief."
Men heeft voor de slinkse manier gekozen. Van tevoren heeft men de pin op de SGP-neus langzaam aangedraaid door steeds grotere kritiek c.q. eisen te stellen inzake vrouwen op de Europese lijst en het bijstellen van al te Euro-kritische standpunten. Gert-Jan Segers deed een eigen aftrap door enige tijd geleden al een link te leggen tussen de theocratische gedachte van de SGP en 'Iran'. In de campagne ging de vernedering door. De SGP werd totaal genegeerd en weggedrukt door de ChristenUnie. Op de verkiezingsavond mocht SGP'er Belder zijn mond houden en moest hij aanhoren hoe de ChristenUnie had gewonnen - de gemeenschappelijke lijst bestond klaarblijkelijk allang niet meer in de beleving van de CU.
De SGP valt te verwijten dat ze met zich liet ringeloren. Tot het laatst had men bij monde van partijvoorzitter Kolijn 'begrip' voor de stap van de ChristenUnie, al was men vooral geschokt en teleurgesteld vanwege de stap van de CU. Dit teken van fatsoen werd door CU-politicus Peter van Dalen meteen tegen de SGP gebruikt. Nadat de SGP had verklaard dat er wat betreft haar sprake was van een "onverkwikkelijke gang van zaken" en dat "vorige week al duidelijk werd dat de ChristenUnie de SGP feitelijk liet vallen.’’ reageerde Peter van Dalen bot. Niet alleen vond hij de SGP-uitspraken "beschamend" en verwerpelijk, hij refereerde aan het begrip van de SGP vorige week nog toonde voor hun stap. Tja, dat je begrip kunt hebben zonder er mee in te stemmen, gaat Van Dalen boven de pet. Deze man die op de verkiezingsavond niet in staat was fatsoenlijk Nederlands te spreken, blinkt niet uit in begrip.
De jovialiteit van de CU is stuitend. Men heeft weliswaar alles gedaan om de SGP binnenboord te houden, maar dit deed men echter pas nadat men had besloten zonder de SGP plaats te nemen in de nieuwe fractie. Nadat men wist van de onverbiddelijke eis van de Tories en de totale onwaarschijnlijkheid dat de SGP haar vrouwenstandpunt zou wijzigen omdat de Tories dat wilden. De inzet van de CU was dus alleen een inzet om de SGP een samenwerkingsovereenkomst te geven; als paria en gestigmatiseerde. Het verbond dat men met de SGP had gesloten bleek niets waard te zijn. Hoogstens een Dhimmie-status voor de SGP. Want voor de Tories is de SGP een extremistische partij als de PVV of de Deense Volkspartij.
En zoals wel vaker: wie in het klein zondigt, doet in het groot de mond wijd open. Met andere woorden: wie zijn broeders en vrienden in de steek laat en voor heel Europa voor schut zet, begint meteen dit te verbloemen door over maatschappelijke contracten met islam te spreken, wat dit ook moge betekenen. Het geeft de islam-tour van de CU een wrange bijsmaak.
Via een omweg heeft ChristenUnie zich kunnen losmaken van de in haar ogen al te harde islamkritiek van de SGP. Onder het mom van vrouwenstandpunt is men verlost van de ballast uit het verleden toen SGP, RPF en GPV in staat waren om eendrachtig samen op te trekken. De ChristenUnie heeft niet alleen afscheid genomen van de SGP, maar ook van haar eigen verleden. Want de rechttoe rechtaan wijze van optreden van de vorige lijsttrekkers staat in schril contrast met het stiekeme gekonkel van de huidige CU-politici. Men maakt mij niet wijs dat de stap van Van Dalen buiten partijbestuur en partijleiding om is gegaan. En dat het voor de verkiezingen al niet in kannen en kruiken was.
In plaats van samen te willen werken met fatsoenlijke partijen als Vlaams Belang, kiest de CU voor samenwerking met een volstrekt immorele Lijst DeDecker. Voor de SGP is dit het begin van het einde. Bij een volgende EP-verkiezing zal men waarschijnlijk niet op eigen houtje een zetel kunnen halen. En opnieuw een gezamenlijke lijst aangaan, zou onwaarachtig zijn. Ondertussen wordt de resterende samenwerking op landelijk, provinciaal en gemeentelijk niveau onder druk gezet.
Ondanks de kritiek die je op de mensen van de SGP kunt hebben, is het jammer dat het zo moet gaan. Als christenen - die de mond vol hebben van verbond, federatie en unie - al zo met elkaar omgaan, wat moet er dan nog van anderen worden verwacht die niet eens weten van 'verbond' betekent? Zowel de Britse Tories als de Nederlandse ChristenUnie hebben niet in de gaten dat het enige Eurorealisme is: geen duimbreed toegeven aan moderniteit en externe druk en niet alleen principes, maar ook bondgenoten nooit prijsgeven als een publieke opinie of een politiek moment daarom vraagt. Wie dat niet begrijpt, is geen Eurorealist, maar een Eurocynicus.
Bronnen: "CU en SGP in Europa uiteen", Nederlands Dagblad d.d. 22 juni; "CU en SGP in Europa uit elkaar", Reformatorisch Dagblad d.d. 22 juni.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten