De NRC ~ Een klassiek geval van dictatuur

De misschien wel meest geslepen krant van Nederland heeft het sinds jaar en dag voorzien op alles wat niet libertijns is. Om al haar tegenstanders onder handen te nemen, heeft de NRC Handelsblad - want daar hebben het dan over - verschillende mensen van onbesproken gedrag in dienst genomen. Waaronder Elsbeth Etty. Hoogleraar aan de VU, columnist bij de NRC en fiere draagster van de door haar in 2008 ontvangen Anne Vondelingprijs voor politieke journalistiek. De jury van deze prijs stelde dat "ze voor een waakzaam en goed geformuleerd geluid zorgt in het maatschappelijk debat". En waakzaam, dat is mevrouw Etty, vooral in haar pogingen om iedereen te dwarsbomen die de vestiging van haar libertijnse dictatuur wil voorkomen.

Op haar blogplekje bij de NRC mag Etty zeggen wat ze wil. Ze wil immers toch hetzelfde als de rest bij de NRC: "Liberté, Equalité, Fraternité ou la Mort"? Onder de kop "Katholieke dictatuur" [1] neemt deze onbesproken vrouw het op voor de weerloze comapatiënten in Italië. Het geval Eluana waarin de behandeling van een vrouw werd stopgezet na 17 jaar comateuze toestand - met haar dood als gevolg, is de aanleiding voor Etty's waakzame woorden.

Etty is goed geformuleerd ziedend van woede op Berlusconi, de Katholieke Kerk en alles wat haar in de weg staat. Met instemming citeert ze Vittorio Zucconi, hoofdredacteur van la Repubblica, die schreef: "Een staat die een plek opeist in het bed van patiënten (of geliefden), natuurlijk ‘met de beste bedoelingen’, wat altijd de rechtvaardiging is geweest voor elke ramp in de geschiedenis en de basis vormt van elk totalitarisme, zo’n staat zal dat bed niet meer verlaten, want zulke opdringerigheid ligt in de natuur van elke staat, als deze niet op de drempel wordt tegengehouden. Over de rug van een lichaam dat al 17 jaar wordt gemarteld, pleegt Berlusconi euthanasie op de Grondwet."

Volgens mevrouw Etty (ze buikspreekt via Vittorio Zucconi) mag een staat dus niet "in het bed van patiënten (of geliefden)" komen, ook niet "met de beste bedoelingen", waarna deze Zucconi tussen neus en lippen door verklaart dat deze vrouw al "17 jaar wordt gemarteld". Etty gaat hier op door. De staat die tussen beide komt is een dictatuur, en Eluana werd gemarteld. Door wie? Door de staat en door het Vaticaan.

Ik geloof niet dat mevrouw Etty dit serieus meent. Of eigenlijk geloof ik wel dat ze serieus is, maar dan serieus 'oneerlijk'. Hoezo - als er in huiselijke kring gemarteld wordt, mag een overheid volgens Etty (en Zucconi) niets doen? Als mensen mishandeld worden ook niet? Tenminste niet in de persoonlijke sfeer? De kinderlijkheid van deze redenering - als je het een redenering kunt noemen - is geen bezwaar voor de lezertjes van de NRC. U weet: de NRC heeft dezelfde doelgroep als Geenstijl.nl, en dat is te zien in zowel de inhoud van de krant als in de reacties van de lezers. Het maakt niet uit wat je al medewerker van de NRC/Geenstijl roept; iedereen vindt het geweldig!

Maar wie een term als "marteling" gebruikt wil iets aantonen: namelijk dat het in leven (willen) houden van deze vrouw misdadig en crimineel is - totaal verwerpelijk dus. Het komt er dus volgens Etty op neer dat marteling in alle vormen moet worden tegengegaan. Ook als dat betekent dat de overheid van mevrouw Etty straks in elk ziekbed kruipt - met name dat van comapatiënten - om de stekker eruit te trekken.

Een kulredenering dus, van deze mevrouw Etty. Maar wel doelbewust toegepast. Iedereen die een comapatiënt laat leven, moet straks van Etty vele jaren de gevangenis in. De vervolgstappen laten zich raden: Iedereen die een gehandicapt kind geboren laat worden ook. Iedereen die het goed vindt dat iemand na een ernstig ongeluk, met blijvende gevolgen, wil blijven leven, is dus pervers.

Wat ze een katholieke kerk verwijt, wil deze mevrouw straks massaal toepassen. En de mensen - of ze nu geliefden of familieleden zijn - die nu of straks tegenstribbelen zijn dus min of meer misdadigers. [2]

Het is een goed geformuleerde krankzinnigheid, die op zich al een prijs verdient, van een waakzame vrouw van onbesproken gedrag. Net zo onbesproken als dat van de Italiaanse president die weigerde de noodwet van Berlusconi te ondertekenen. Deze communist is natuurlijk een held in de ogen van Etty - helden moet je bejubelen, ook op NRC-blogs. De onbesprokenheid van Etty had ook iets 'communistisch'. Haar prominente rol in communistisch Nederland is bekend. Ze nam daar weliswaar afstand van (nadat ze enige tijd bij de NRC zat) en bevestigde haar afstand door te trouwen met een andere 'ex'-communist: Gijs Schreuders. Dezelfde Schreuders die erachter zat dat prof. J.A.A. van Doorn uit de NRC werd gesmeten.

Wat mevrouw Etty ook doet, ze doet het geloofwaardig. Toen de macht van de communisten niets meer voorstelde, werd ze natuurlijk anti-communist. Zij het dat de manier van denken niet veranderde. Dissidenten moest het zwijgen worden opgelegd (Van Doorn in de NRC; Fortuyn in het ganse land), de staat moest worden aanbeden, de religie als opium worden bestreden en de resten van de joodse moraal worden ausgerottet.

Wanneer het communisme als dekmantel om de moraal van het jodendom c.q. christendom te vermoorden, dan kies je een andere dekmantel: die van de NRC-columnist. Feiten doen er dan niet meer toe - doen er dan nog steeds niet toe. Dan wordt (blijft) Rome opeens "de paus en zijn antisemieten". Dan prevaleert de "onkreukbaarheid" van de ex-communistische president Napolitano de onaantastbaarheid van het leven zelf.

Welnu; hier zijn twee andere, kleine (voor Etty en de NRC klaarblijkelijk te kleine) feiten:

Ten eerste: De ethiek van Rome over de beschermwaardigheid van het leven is een uitvloeisel van inzichten, in de vorm van encyclieken en andere documenten, die juist vanwege de ervaringen van en de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog zijn vastgelegd. Naast toenadering tot de Joden (en tot anderen), het stimuleren van mensenrechten en organen als de VN en de EU, naast een pleidooi voor democratie, de "waardigheid van de mens" en nog vele andere inzichten, stelde "Rome" tegenover de beestachtigheid van het Nazisme een ethiek die het leven koste wat kost moest beschermen. Het is deze ethiek, die een nieuw "nazisme" koste wat kost wilde (en wil) voorkomen, die door Etty wordt geschandaliseerd. Je kunt er ethisch rigorisme in ontwaren, zoals zelfs de conservatief-katholieke Kreuz.net onlangs deed, maar de eerlijkheid gebiedt wel deze motieven te vermelden - een eerlijkheid die een NRC uiteraard niet bezit.

Ten tweede: Joods-achtige ex-communistisch-achtigen als Etty en zo kunnen een voorbeeld nemen aan echte Joden. Zoals Rabbijn Yehuda Levin, woordvoerder van 800 Amerikaanse orthodoxe rabbijnen. In een recente verklaring stellen deze rabijnen zich op achter paus Benedictus XVI. Levin: "I support this move to reconcile the traditionalist faction in the Church, because I understand the big picture, which is that the Catholic Church has a problem. There is a strong left wing of the Church that is doing immeasurable harm to the faith." [3]

Deze "big picture" is niet besteed aan de drijvers van 'Lux et Libertas'. Dirk Jan van Baar wees er op De Dagelijkse Standaard al op [4] dat alle reaguurders zo lyrisch zijn over het stuk van Elsbeth Etty: "De heilige Elsbeth bleek het onderbuikgevoel van haar NRC-lezers goed getroffen te hebben." De hetze van de NRC, en de reacties van het NRC/Geenstijl.nl publiek geeft aan dat de 'klassieke dictatuur' allang geboren is: onder de rook van de NRC.

Noten

[1] Katholieke dictatuur, Elsbeth Etty in haar blog op de NRC.nl d.d. 10 februari 2009

[2] Ik gebruik hier woorden uit mijn - wederom - geweigerde reactie op het discussieplekje bij Etty's blog. Wederom paste mijn tekstje niet tussen de vele lovende woorden richting Etty. De tekst:

"Volgens mevrouw Etty (ze buikspreekt via Vittorio Zucconi, hoofdredacteur van la Repubblica) mag een staat niet 'in het bed van patiënten (of geliefden) komen, ook niet 'met de beste bedoelingen'. Waarna volgt dat deze vrouw al '17 jaar wordt gemarteld'. Ik geloof niet dat mevrouw Etty dit serieus (en eerlijk) meent. Hoezo - als er in huiselijke kring gemarteld wordt, mag een overheid niets doen? Het zal d'r wel op neer komen dat marteling moet worden tegengegaan en dat de overheid van mevrouw Etty straks in elk ziekbed kruipt - met name dat van comapatiënten - om de stekker eruit te trekken. Een kulredenering dus, van deze mevrouw Etty. Wat ze een katholieke kerk verwijt, wil deze mevrouw straks massaal toepassen. En de mensen - geliefden en familieleden - die tegenstribbelen zijn dus min of meer misdadigers. Dat alle reaguurders zo lyrisch zijn over dit stuk geeft aan dat de 'klassieke dictatuur' allang geboren is: onder de rook van de NRC."

[3] Rabbi Speaks on Pope Benedict Controversy: Leftist Catholics Using Jews to Attack the Pope, Lifesitenews.com, Februar 10, 2009

[4] De heilige Elsbeth, Dirk Jan van Baar, De Dagelijkse Standaard, d.d. 11 februari 2009