BELANGRIJK EN ONBELANGRIJK VLEES

Het nieuwe kabinet Balkenende IV is nu al enkele dagen in de weer. In vergelijking met voorgaande kabinetten is het weer een geheel ander gekrakeel dat dit kabinet oproept. De liberale en multiculti demagogie is flink van stal gehaald. Alles is geoorloofd, mits maar afbreuk wordt gedaan aan het gezond verstand, de traditie en het fatsoen. Liberalen blijken steeds gekker te worden.

Tot de onderwerpen die de revu passeerde was het kabinetsvoornemen om zwangere vrouwen die een abortus willen laten uitvoeren (bij zichzelf) ook op de mogelijkheid van adoptie te wijzen. De beschermwaardigheid van het leven moet immers voorop staan zo redeneert dit kabinet - met name de ChristenUnie - en het moet maar eens gezegd worden: de blijvende schade door een abortus moet nu eindelijk eens serieus ter sprake komen.

Liberaal Nederland - VVD, D66 en GroenLinks voorop - pikt dit natuurlijk niet. Er wordt geknaagd aan de vrije keuze van de vrouw. En - hier komt het - volgens Marc Rutte moet dan ook maar eens onderzocht worden wat de psychische en blijvende gevolgen zijn van een adoptie. "Want een adoptie draag je je hele leven met je mee"
Kijk: daar heeft Rutte een punt. Een punt dat in de kranten herhaald en herhaald wordt in de vorm van persoonlijke relazen en "adviezen" van tal van instellingen. Er worden in ons land al zolang kinderen geadopteerd - veel langer dan dat ze (officieel) geaborteerd worden. En nog nooit is er objectief gekeken hoe schadelijk dit wel niet kan zijn. Want je blijft je hele leven geadopteerd. En als je je kind afstaat, is dat ook voor heel je leven.

Met andere woorden: is een abortus in veel gevallen niet humaner dan een adoptie? Is het wel geoorloofd een adoptie als gelijkwaardig alternatief voor te stellen? Of - en daar zal 'm de kneep wel zitten - moeten we bij een keuze uit twee kwaden dan niet gewoon aan de vrouw overlaten?

Rutte, en met hem alle liberale lieden, heeft hier een punt. Als adoptie schadelijk blijkt te zijn, moet adoptie stoppen. Vreemd eigenlijk dat onze liberale vrienden hier niet mee kwamen toen het puntje homoadoptie op de agenda stond. Toen stond namelijk niet het belang van het kind, maar het belang van de homoseksuele moedertypes centraal.

Het vreemdste punt is echter dit: nagenoeg alle geadopteerde kinderen komen uit de Derde Wereld. Maar ook deze kinderen hebben een moeder, of een familie. Als adoptie fout is, is ze dat ook met deze kinderen. Of doen de gevoelens van zwarte en bruine mama's er bij Rutte en de zijnen niet toe?

Natuurlijk: ook de weeshuizen zitten vol. Bij gebrek aan abortusmogelijkheden, zo zal Rutte stellen. Maar voor we dan adopteren, zullen we eerst de pijn van het weeshuis moeten afwegen tegen dat van een adoptie. Gek eigenlijk dat Rutte daar niet over spreekt. Zou bruin vlees dan toch minder tot de liberale verbeelden spreken, dan blank, lillend, liberaal kiezersvlees?

Kwalijker is een andere liberale suggestie: het is beter niet te bestaan dan te leven met een hard bestaan. Waar liberalen altijd de mond vol van hebben over verantwoordelijkheden en de pijn voelen van je eigen beslissingen, is het hier een ander verhaal: voorkom hartepijn, neem een abortusmedicijn.

Dat je een kind hebt dat door jouw toedoen niet door jou verzorgd kan worden, is pijnlijker dan geen kind (meer) te hebben en een fijn leventje te leiden. Geconfronteerd worden met de gevolgen van bepaalde keuzes is voor de liberaal onverteerbaar. Daar moet de dood bij te pas komen. Want de dood en het liberale denken zijn twee dikke vrienden.